Günler Karışıyor, Insan Alışıyor...

Sen koca bir patates tarlasında yetişen ananassın. Seni kafanda beyaz bir donla markete giderken görmüşler, pencereden sokaktan geçenlere kırlent atarken görmüşler, yere uzanıp kaldırımı öperken görmüşler. Sen dünyayı rengarenk yapan gerçek bir çeşitsin.

Neyse çok da önemli değil zaten, kırılmadım

Kaybolmak iyidir, yolun sonu eve çıkar...

derken karanfil elden ele..

Şimdi hiç olmamış gibi...

"insanlık öldü mü?" dedim.

"yok," dedi, "ölmedi, ölmedi ama, bir şeyler oldu, başka bir yerlerde sıkıştı kaldı herhalde?"

siz de bırakın

sen de iz bırak sitesine bi iz bırakabilir misin şimdiden teşekkürler bağlantı paylaşamadığım için sitenin ismini verdim.

Siz de bir iz bırakın.

Kimi gün öylesine yalnızdım

Derdimi annemin fotoğrafına anlattım.

Annem

Ki beyaz bir kadındır

Ölüsünü şiirle yıkadım.

Bir gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım

Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım.

Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca

Acının ortasında acısız olmayı,

Kalbim ucu kararmış bir tahta kaşık gibiydi bayım.

Kendimin ucunu kenar mahallelere taşıdım.

Aşk diyorsunuz ya,

İşte orda durun bayım

Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım

Kendimin ucunda

Öyle ıslak,

Öyle kötü kokan,

Yırtık ve perişan.

|Didem Madak-Siz Aşktan N'anlarsınız Bayım|