Sonvapurdakacti

“deniz’in devrimi sevdiği kadar seni sevdiğimi bilselerdi, asarlardı beni de gecenin ikisinde.”

ben bir paradoksum.

Duvarlar anlar ve anlatır bizi.

''Ey büyük Atatürk! Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim.''

saygı, minnet ve özlemle...

günaydın, uzun zamandır aynı güne uyanıyormuşum gibi

son vapur da kaçtı, nasıl dönelim şimdi buradan oraya~

"Nasılsın?" dedi. "İyiyim. Seni çok özledim, arada ses ver." dedim. " Sen de..." dedi. "Ben de..." demedi. Aradaki uçurumu anlamayacak kadar güzel.

kaybolur içimdeki cehenneme usulca yağsa yağmur~

Hayallerimi her kim yaşıyorsa umarım hakkını veriyordur.