Uyumak Istiyorum Artık Ama Geceleri Nasıl Uyunur Onu Unuttum Sanırım

keşke nasıl kırıldığımı hissetseydin

bazen onun tüm günü olmak istediğiniz insanın sadece 25. saatisinizdir, olabilir

Neyse çok da önemli değil zaten, kırılmadım

En güzel çiçekleri büyüten kırık saksılar değil, çatlak kaldırımlarmış.

En güzel çiçekleri büyüten kırık saksılar...

İyiyim ben hep aynı şeyler işte uyku hapları, yalan dolan...

"ağrı kesici bitmiş, üni sınavı var, mezun senem bir yıl daha kaybedemem, psikoloğa tekrar mı gitsem ama yeni birine en baştan tekrar anlatmak istemiyorum, neden böyle söyledim ki, ödevim yetişmeyecek, dur müzik açayım, uyuyamıyorum, uyanamıyorum, sorsam mı acaba ama ya istemediği hâlde cevap vermek zorunda hissederse, yine çok uzun konuştum, çok sessiz kaldım, annem ben küçükken beni dövdüğü için pişman mıdır, nasıl kendimi anlatabilirim, zaten anlamayacaklar daha çok üzüleceğim, yorgunluğum hiç geçmiyor, düşüncelerimi susturmak zorundayım, odaklanamıyorum, hava mı alsam biraz, gün içinde tek başıma o kadar da kötü hissetmiyorum eve gelmesinler, hadi artık gelsinler çok sıkıldım, ailemle çok güzel zamanlar geçiriyorum, keşke başka şehirde Nilay'la yaşasam, kimseyle konuşmak istemiyorum, boş boş tüm günümü anlatmak istiyorum, yalan söylüyor, kimseyle tanışmak istemiyorum, hayatıma yeni arkadaşlar alsam çok güzel olur, bizimkiler sinirli evde yokmuşum gibi davranmalıyım, kulaklığım nerede, su içmeliyim çok halsiz hissediyorum ama kusmak istemiyorum, yemek yemeyi unutmuşum, çok fazla yedim bugün, gece uyursam kabus görürüm gün içinde uyumalıyım, depremde bunları giymiştim tekrar giyemem, zihnimde çığlık sesleri var, gözümün önünden gördüğüm cesetler gitmiyor, ders çalışmam lazım ama odaklanamıyorum, uyursam gerçeklikten soyutlanırım uyumalıyım, resim çizmeye ilham kalmadı, boşvermiş gibi davran, kendimi kandırmaktan sıkıldım, ne hissettiğimi ben de anlayamıyorum, boşluktayım, sadece Nilay'la konuşabiliyorum ama çözemiyoruz, keşke kendimin ablası veya kardeşi olsaydım, değerimi anlamıyorlar, ailem ablam ve kardeşime gösterdiği anlayışı keşke bana da gösterse, alttan alıyorum diye daha çok üstüme geliyorlar, babama anlatsam beni anlar ama birilerine bir şeyleri nasıl anlatırım bilmiyorum, evden çıkmak istemiyorum, eve dönmek istemiyorum, Nilay bize gelsin, kahve içmeliyim, bunaldım, umutluyum geleceğimden, yarın sabah uyanmak istemiyorum..

yaralarımdan büyüdüm.

Bir şarkının köşesine oturup ağladım.

Katılımsız bir cenaze, üstelik ölüsü yeryüzünde~

bir kafada birden fazla düşünce