annem bana hiçbir zaman bu evin bizim evimiz olduğunu hissettirmedi burası her zaman yalnızca annemin eviydi
bu benim dediğin bir şarkı var mı? olur ya başucu kitabı gibi bir şey
Bu benim dediğim bir şarkı değil ama bu aralar en çok dinlediğim şarkı
Bir gün annemin çığlığıyla bütün şehir uyanacak ama ben uyanmayacağım.
“Adam saatini satıp, kadının güzel saçları için gümüş bir tarak aldığı sırada; kadın, adamın saatine zincir alabilmek için saçlarını satıyordu.”
sokakta yürümekten,toplu taşımada yalnız kalmaktan,karşı cinse hayır demekten korkmadan,gönlümüzce kıyafet giyeceğimiz,ulu orta kahkaha atabileceğimiz,mal olarak değil de can olarak değer göreceğimiz bir dünyada şiddetin,istismarın,tacizin ve tecavüzün kurbanı olmadan yaşayabilelim isterdim.
her zaman, gözlerim yaşarırken bile iyi olduğumu söyleyeceğim ve kimsenin anlayışı için yalvarmayacağım.